Daar mijn hoofd ook boven dit blog prijkt, is het natuurlijk hoog tijd om ook eens iets van me te laten horen.
Toen ik hoorde van de uitdaging om voor 50 euro gezond te eten, moest ik meteen aan Sara denken. Als verstokt vleeseter had ik verwacht dat het wel eens lastig zou zijn om een relatie te hebben met een vegetariër. Dat bleek reuze mee te vallen. Sara heeft me kennis laten maken met veel heerlijke smaken en gerechten die ik daarvoor nog niet kende. Bij mij leefde nog wel een beetje het vooroordeel dat de vegetarische keuken vooral bestond uit genetisch gemanipuleerde droge hamburgers.
Zoals jullie in de afgelopen week hebben kunnen zien, is niets minder waar. De vegetarische keuken is een volwaardige keuken, met zeer veel variatie en die nog steeds volop in ontwikkeling is. Iets wat we normaal ook regelmatig eten, maar gezien het budget nu niet haalbaar was, is de tweede generatie vleesvervangers. Lupineproducten, groentereepjes en bijvoorbeeld tonijn van de vegetarische slager zijn ook voor vleeseters een aanrader.
Uiteindelijk hebben we dus behoorlijk gevarieerd en lekker kunnen eten en drinken met het beperkte budget. Waar we echter vooral tegenaan liepen, wat Sara ook al heeft benadrukt, is dat het erg lastig is om een week niets in de horeca te kunnen gebruiken. Dit werd zaterdag, ‘the day after’, mooi geïllustreerd.
De dag begon om 10u bij de Alphense Burgemeester, waar we erg gezellig hebben nagepraat met Eveline en de andere deelnemers aan de challenge. Waar Eveline zo vriendelijk was ons eerste drankje te betalen, waren we toch 8,50 kwijt aan een muntthee, een cappuccino en een stuk appeltaart. Daarna nog even naar de supermarkt voor een zake macadamia-noten, een flesje cola en een pak ijsthee (ca. 5,50). Vervolgens gingen we door naar het station, om op de trein te stappen naar Bergen op Zoom, waar de ouders van Sara wonen. We moesten op station Leiden bijna een half uur wachten, dus besloten we iets warms te drinken bij de Starbucks. Lekker , maar wel 5 euro voor een hazelnutchoco en 4,40 voor een mocca-koffie. Een kleine rekensom leert dat we dus in één middag meteen ons halve budget van vorige week hebben opgemaakt: ca. 23 euro.
Nu was er natuurlijk sprake van overcompensatie na onze zuinigheid van afgelopen week, maar de conclusie is duidelijk: met een minimaal budget is geld uitgeven in de horeca nauwelijks mogelijk. Dat kan een serieuze beperking zijn als het gaat om sociale contacten, de ontmoeting met anderen.
Mijn voorlopige conclusie is, dat leven met een minimaal budget zonder in een sociaal isolement te komen vooral afhankelijk is van creatieve oplossingen: de krachten bundelen om samen te koken, buurtkeukens die op vrijwilligers draaien om een goedkope maaltijd aan te kunnen bieden en natuurlijk de voedselbank. Initiatieven die we, zeker in deze economische tijden, als gemeente zullen moeten (blijven) stimuleren en faciliteren.
Tot snel,
Erik
(afbeelding: ‘the day after’ van Edvard Munch)
Groen en Gezellig 